My first poetry in manatelugutimes on father's day June 21st, 2015- అమ్మఅనిర్వచనీయం – నాన్నఅసాధ్యం.

http://www.manatelugutimes.com/archives/1535

అమ్మ నవమాసాలూ మోసి జీవం పోస్తే

తన ప్రాణాన్నిపంచ ప్రాణాలుగా చేసి

ఆ జీవానికి ఒక రూపు నిచ్చేది నాన్న..

జోలపాడి గోరు ముద్దలు తినిపించేది అమ్మైతే

నడక రాక ముందే తనవ్రేళ్ళని ఊతగా ఇచ్చి

పాదాలను పరుగులెత్తించే శక్తి నాన్న…

నల్లబొట్టుపెట్టి అందరి దిష్టి తీసేసి అమ్మ మురిస్తే

భుజాల పైకెత్తుకొని ప్రపంచాన్నంతా పరిచయంచేసేది నాన్న..

ఏ రాత్రికైనా నిద్రలేచి ఆటలాడుతుంటే తాను నిద్రమాని

వెంటనుండి తనప్రాణాన్నిపంచప్రాణాలు చేసి కాపాడేది నాన్న..

బడికెళ్ళక ముందు అమ్మచేతి పాఠాలు

పలకచేతబట్టి బళ్ళోకి నాన్నతోటిఉరుకులు

ఓనమాలుదిద్దించడానికే...మంచిబడికావాలని

ఊరంతాగాలించి ఆలోచించి అడుగులేయించే మార్గదర్శి నాన్న..

పనివత్తిడి ఎంతవున్నాఆపదలోవున్నానంటే

ఒక్క నిముషం ఆరామించని కంటిపాపతోకనిపెట్టుకుండేది నాన్న…

తన ఆరవ ప్రాణం ఆటపాటల్లో గెలిచి మెడలో పతకాలు వేసుకునే తరుణానికి

అలుపెరగని ఆశతో ఎదురు చూసే దేవుడిచ్చిన బంగారుపతకం నాన్న…

జీవితమనే పూలబాటను వేసి నడుమనొచ్చే ముళ్ళకు

వెరయకుండా ఎలాబ్రతకాలో చూపించే ఆదర్శమూర్తి నాన్న..

కొడుకు తనంతటివాడు కావాలనీ కూతురు తలతన్నేవాడు కాదు

తాడిని తన్నేవాడి ఇంటమెట్టాలని శ్రమించే పరిశ్రమ నాన్న..

జీవిత నౌకాయానం ఎన్ని ఈదురుగాలులకు గురవుతున్నా

అలల మధ్య చిక్కుకొనికొట్టుమిట్టాడినా దైర్యంగా ఒడ్డుజేర్చే దిక్సూచి నాన్న..

కన్నవాళ్ళకోసం తనుకన్నవాళ్ళకోసం తనని నమ్మినవాళ్ళకోసం

క్రొవ్వొత్తిలా కరుగుతూ వెలుగులుచిందే మహనీయుడు నాన్న..

అందుకే అమ్మఅనిర్వచనీయం…. నాన్నఅసాధ్యం !!!